Jij bent vast niet de enige die nooit van het begrip “metabool syndroom” heeft gehoord en vooral bij obesitas. Dit is in Amerika ontstaan door meerdere onderzoeken. Een weg die is ingeslagen om obesitas en overgewicht beter te begrijpen.
Wat is het metabool syndroom (bij obesitas)?
Het metabool syndroom is een begrip dat steeds vaker terugkomt als je praat over obesitas en overgewicht. De definitie is als volgt door de American Heart Association [1]:
- Het hebben van drie indicatoren: (1) buikomtrek groter dan 102 cm bij mannen, groter dan 88 cm bij vrouwen, (2) serum triglyceride 150 mg/dL of groter, (3) hoge-densiteit lipoproteïne (HDL) lager dan 40 mg/dL bij mannen of lager dan 50 mg/dL bij vrouwen, (4) bloeddruk van 130/85 mm Hg of groter (eventueel met hoge bloeddrukmedicatie), (5) nuchter een plasma glucose niveau van 100 mg/dL of groter (eventueel met diabetes medicatie)
In het kort gezegd:
- Je buikomtrek is te groot
- Je vetten in je bloed zijn te hoog
- Je “goede” cholesterol HDL is te laag
- Je hebt diabetes (met eventueel medicatie)
- Je hebt last van een hoge bloeddruk (eventueel met medicatie)
In de Verenigde Staten heeft volgens de American Heart Association zo’n 34% last van dit metabool syndroom [1]. Bijvoorbeeld wordt insuline-resistentie gekoppeld aan het metabool syndroom [2], waardoor je minder gevoelig wordt voor insuline. Het hormoon insuline zorgt er normaal voor dat suikers in je bloed worden opgenomen, maar een goed voorbeeld van een verstoorde insulineverwerking is “diabetes”. Deze kennen de meeste mensen wel, want mensen met diabetes type I moeten vaak insuline bijspuiten. Het bijspuiten zorgt voor meer insuline in he bloed, zodat de suikers in het bloed worden opgenomen en voorkomen een te hoog bloedsuikerspiegel.
Zo geeft dit onderzoek [4] weer dat bijvoorbeeld een grote buikomtrek zorgt voor een grote kans voor diabetes. Dus overgewicht speelt een sterke rol bij het ontwikkelen van allerlei fysieke klachten.
Daarnaast zou het metabool syndroom zorgen voor laaggradige inflammatie [3], maar wat is dat nu eigenlijk?
Wat is Laaggradige inflammatie en hoe ontstaat het?
In je lichaam wordt inflammatie (ontstekingen) gereguleerd of gematigd bestuurd. Het zorgt voor bescherming tegen infecties, maar het kan ook tegen je gaan werken [3]. Als inflammatie continu wordt geactiveerd, dan kan het lichamelijke weefsels beschadigen en leiden tot ziekte. Zo zorgt obesitas en overgewicht voor een stijging van laaggradige inflammatie, waardoor het hoogstwaarschijnlijk zorgt voor veel fysieke problemen: diabetes, hoge bloeddruk, enzovoort. Dit wil niet zeggen dat je 100% gegarandeerd een ziekte krijgt, maar de kans wordt vergroot. Zo hebben mannen een hogere kans op dit soort ziekten, vanwege meer visceraal vet (buikvet) en dus een grotere buikomtrek.
Wat kan voeding hieraan doen?
He-le-maal niets, behalve dat je de calorie-inname (lees: voeding) omlaag moet halen en je kilocalorieën uit (lees beweging, sport) omhoog. Hierdoor val je af. Als jij wat buikomtrek kwijtraakt en wat gewicht, dan zal de laaggradige inflammatie en de kans op ziekten worden verlaagd. Aan de slag dus!
En…. wat kan sport en/of beweging doen?
Dat is een goede vraag! In dit onderzoek [5] hebben zij ontdekt dat fysieke activiteit bij kinderen de continue laaggradige inflammatie onderdrukte. Dit betekent dat sport, beweging en fitheid hielp tegen deze ontstekingsreacties. Hierdoor kun je een makkelijk onderscheid maken tussen:
- Obese mensen die niet sporten en/of bewegen – metabool ongezond
- Obese mensen die wel sporten en/of bewegen – metabool gezond
Het is dus positief om meer te sporten en te bewegen als je last hebt van (veel) overgewicht. Niet alle obese mensen zijn per definitie ongezond!
Wil je hulp met meer te sporten? Daar kunnen wij goed bij helpen! Neem anders eens de tijd om vrijblijvend een afspraak te maken via de knop die onder de referenties staat!
Referenties
- Aguilar, M., Bhuke, T. & Torres, S. (2015) Prevalence of the Metabolic Syndrome in the United States, 2003-2012. Jama Network
- Dandona, P., Aljada, A., Chaudhuri, A., Mohanty, P. & Garg, R. (2005) A Comprehensive Perspective Based on Interactions Between Obesity, Diabetes, and Inflammation. Circulation – March 22, 2005
Vol 111, Issue 11 - Calder, P.C., Brouns, F., Buetler, T., Clement, K., Cunningham, K. Esposito, K., Jonsson, L.S., Kolb, H., Lansink, M. Marcos, A., Margioris, A., Matusheski, N., Nordmann, H., O’Brien, J. Pugliese, G., Rizkalla, S., Schalkwijk, C. Tuomilehto, J., Warnberg, J. Watzl, B. & Winklhofer-Roob, B.M. (2011) Dietary factors and low-grade inflammation in relation to overweight and obesity. British Journal of Nutrition Volume 106, 2011 ISSN: 0007-1145
- Laaksonen, D.E., Lakka, H.M., Niskanen, L.K., Kaplan, G.A., Salonen, J.T. & Lakka, T.A. (2002) Metabolic Syndrome and Development of Diabetes Mellitus: Application and Validation of Recently Suggested Definitions of the Metabolic Syndrome in a Prospective Cohort Study. American Journal of Epidemiology, Volume 156, Issue 11, 1 December 2002, Pages 1070–1077
- Halle, M., Korsten-Reck, U., Wolfarth, B. & Berg, A. (n.b.) Low-grade systemic inflammation in overweight children: impact of physical fitness
-
- https://www.researchgate.net/profile/Bernd_Wolfarth/publication/8096822_Low-grade_systemic_inflammation_in_overweight_children_Impact_of_physical_fitness/links/00b7d517f584a8eb60000000.pdf
-