De kriebels krijg je wanneer je wat let op je kilocalorieën en iemand op een feestje het volgende zegt in deze volgorde:
– “Wil je een snack?”
– “Echt niet?
– “Één keer maakt toch niet uit?”
Dit kan zeer frustrerend zijn, omdat het eerste antwoord toch al duidelijk is? Nee is nee. Je kunt mensen niet zien als zwak wanneer ze uiteindelijk toch toehappen! Misschien zijn ze de vele vragen zat en willen ze met rust gelaten worden?
Is het zo dat mensen doorvragen, omdat het als reden heeft: “gezelligheid”?
Gezellige Nederlandse eetcultuur
Overal waar je komt in Nederland geldt de volgende formule:
– Gezelligheid = veel eten/drinken
Elke keer vinden wij Nederlanders wel een reden om te gaan eten of te gaan drinken. Iemand is jarig, je bent geslaagd, je bent zelf jarig, zoveel jaar getrouwd, schoenen leren strikken en ga zo maar verder. Wat is de reden dat wij alle positieve en negatieve momenten verbinden aan eten? Maakt eten het moment zoveel beter? Denk nu eens eerlijk na over het volgende:
– Hoe lang ben jij gelukkig van (ongezond) eten en drinken op dat ene moment?
Het verbaast niemand als je dit beantwoordt met: “een paar seconden?”. Dat is namelijk vaak ook zo. Als je een stuk taart eet, dan geniet je van de smaken en vervolgens als je het doorslikt gaat het blije gevoel weer snel weg. Dat was fantastisch zeg…… Was dat het nu waard?
Stop met vaker vragen
De bedoeling is heel erg goed, maar het kan frustrerend zijn voor iemand die bewust bezig is met zijn eetpatroon. Je kunt het bijna zien als onbewust dwingen van iemand om te gaan eten, omdat het “gezellig” is. Is dat dan wel zo eerlijk om zoiets op te dringen?
Mag je dan nooit gezellig mee-eten?
Natuurlijk wel, maar iemand kan het wel zelf bepalen of hij/zij meer wil eten of niet. Daar zijn geen andere mensen voor nodig! 🙂